Je probeert wakker te worden, maar realiseert je meteen dat deze nachtmerrie ECHT is. Het gebeurde op 5 maart, de maandag na de extreme kou die Nederland een week lang teisterde. Een bevroren en gesprongen waterleiding bij de (verhuisde) bovenburen bleek de oorzaak. Het hele weekend lang had de zwaartekracht het water door twee plafonds naar beneden getrokken. Met desastreuze gevolgen voor een groot deel van de inventaris.

Gedachten flitsen door mijn hoofd: "NEE: een ramp, overal water, wat een ellende, een tropische regenbui, computers, kortsluiting, eerst de hoofdkraan dichtdraaien, OH nee, dat helpt niks, het is ons water helemaal niet, het komt van de bovenburen, aanbellen, elektriciteit afsluiten, sommige groepen zijn er natuurlijk al uitgeknald, Niagara watervallen, met de paraplu op het pand in, verzekering bellen, data, bestanden en spullen redden, mijn vrouw bellen, collega's en de huisbaas waarschuwen: HELP!"

Twee uur later loop ik samen met de collega's - elk met een bureaustoel in de handen - achter elkaar aan naar een naastgelegen kantoorpand (Sint Walburgstraat 2). Het staat leeg en is van dezelfde huisbaas. Geluk bij een ongeluk, heet dat. De teamgeest is voelbaar en unaniem oplossingsgericht. "En ... kwam de hulpverlening snel op gang?" is de vraag die journalisten altijd stellen aan ooggetuigen. Wij kunnen die vraag volmondig met JA beantwoorden: vertegenwoordigers van de verzekeraar, de verhuurder, het schadebedrijf en de buren stonden direct klaar om hun bijdrage te leveren: klasse!

Tussen de middag drinken we onze eerste koppen koffie van die week in het Feithhuis, waar we ook meteen maar blijven lunchen. WAT een ochtend! Na een middag buffelen en improviseren zitten we als team aan het eind van de dag met een deel van onze geredde spullen en een serie ingevlogen bureaus hoog en droog op de eerste verdieping van een 'nieuw' kantoorpand uit te blazen. Een dag later hebben we de internetverbinding weer hersteld en daarmee ook de telefonie op ons eigen nummer (dankzij VoIP van Voys)!

We werken alweer een paar weken op volle kracht vanuit ons 'nieuwe' pand, terwijl Martinikerkhof 28 de komende maanden een extreme make-over ondergaat. Hoewel we hier prima zitten, zullen we uiteindelijk wel weer terug verhuizen naar ons oude, vertrouwde, scheve en steenrode sprookjespand 'om de hoek'.

Terugkijkend, ben ik trots op de veerkracht, positiviteit, oplossingsgerichtheid en het improvisatievermogen van ons team. "Never waste a good crisis!" Zonder blikken of blozen werden de mouwen opgestroopt en verhuisde een compleet bedrijf in 1 dag van A naar B. Geen wanklank gehoord. Sterker nog: er hing (en hangt) een prima werksfeertje.

De moraal van dit [waargebeurde] verhaal? Betaal gewoon je verzekeringspremies! Desnoods 20 jaar lang. Verzekeringen zijn immers juist bedoeld voor dit soort once-in-a-lifetime risico's. Back-up ALTIJD AL je bestanden en bewaar ze zowel binnen als buiten je kantoorpand. Verzamel positief ingestelde mensen om je heen en geniet van elke dag in je leven!

- Ron